فعالیت‌های روزمره و درگیری‌های زندگی، ما را در درون خود بلعیده‌اند. انگار که همه زندگی در زنده بودن و پیشرفت‌های اقتصادی و اجتماعی خلاصه شده است. دیگر وقتی برای دل‌مشغولی‌های اصیل خود از جمله هنر ندارید. اگر هم وقتی برایتان باقی مانده باشد. یادگیری موسیقی، تئاتر، نقاشی، داستان‌نویسی، عکاسی و هر فعالیت هنری جایی در لیست اولویت‌هایتان ندارد. شاید از قضاوت دیگران می‌ترسید! که فِلان فامیل وقتی به دیدنمان می‌آید و سری به اتاق ما می‌زند. بعد از زیر و رو کردن دفتر شعرمان، مثل خری که به نعل‌بندش نگاه می‌کند. پوزخندی بزند و بازجویی احمقانه‌ای را برای کشف مشکلات روحی ما شروع کند. و یا شاید نگران آن هستید که استعداد زیادی در هنر نداشته باشید.
همه ما هنر دوست هستیم
فرقی نمی‌کند که در چه شرایط مالی و فکری و فرهنگی بزرگ شده باشید. همه ما در درون خود شخصیتی داریم که شدیدا به هنر علاقه‌مند است. ما دوست داریم مخاطب آثار هنری باشیم و از آنها لذت ببریم. برای همین است که با دیدن طبیعت بِکر و یا غروب خورشید، شوقی بچه‌گانه در درون ما زنده می‌شود. برای همین است که وقتی یک شعر خوب به همراه موسیقی و تنظیم باکیفیت پخش می‌شود. صدای بلندگوها را زیاد می‌کنیم و دلمان می‌خواهد صد بار دیگر به آن گوش دهیم. لباس مارک پوشیدن، موهای بلند و سیگار بهمن هیچ ربطی به استعداد هنری ندارد. ما می‌توانیم مکانیک، سیاست مدار، فروشنده و یا کارمند باشیم اما روحیات هنری درونمان را سرکوب نکنیم.
و البته همه ما هنرمند هم هستیم
زمانی که احساس تمایل کردید؛ خودکار را برداشته و شروع به نوشتن کنید. نگران کیفیت کلمات و جمله بندی ها نباشید. هیچ کس مجبور نیست که نوشته‌های شما را بخواند. اما شما نیاز دارید تا درونیات خودتان را به شکلی هنرمندانه بروز دهید. برای شروع طولانی‌ترین راه‌ها هم، باید با قدم اول شروع کرد. تجربه‌های اولیه، هرچند که ناشیانه باشند باعث بهبود کیفیت خواهند شد. بهبودی که هم شامل افکار و هم شامل نحوه بروز آنها می‌شود. اگر دلتان می‌خواهد با عکاسی، احساسات و عقایدتان را بیرون بپاشید. مهم ترین قدم را برداشته‌اید. دیگر قضاوت دیگران مهم نخواهد بود. اولین بار که لذت عکاسی را تجربه کردید. انگار از در و دیوار آموزش‌های تکنیکی و هنری خواهد بارید. هر انسانی می‌تواند استعدادهای درونی خود را پرورش دهد اما به شرط آن که این استعدادها را ببیند، بشناسد و برای آنها ارزش قائل شود.
واقع بین باشیم و هنر درونی خود را کشف کنیم
گاهی لازم است تا چندین بار شانس خود را در فرم‌های مختلف هنری امتحان کنید. پس اگر شرایط اجازه خرید ساز مورد نظرتان را نداد و یا نتوانستید شرکت در کلاس آموزشی را ادامه دهید. دنیا به آخر نرسیده است. استعداد خود را در فرم دیگری از هنر محک بزنید. واقعیت غیر قابل انکار این است که بعضی از فعالیت‌ها نیازمند شرایط حداقلی جسمی، اقتصادی، محیطی و مهارتی هستند که شاید ما دارای چنین شرایطی نباشیم. اما هنوز هم درهای دیگری به روی ما باز است.
نگران قضاوت‌ها نباشیم
تحت تاثیر کسانی که فعایت‌های هنری را با «سوسول بازی» یکی می‌دانند؛ نباید قرار گرفت. مطمئن باشید؛ هنر و هنر دوستی هیچ چیز از متانت و وقار کم نمی‌کند. می‌توان در کنار تمام امور زندگی، مقداری هم برای احساسات درونی خود وقت گذاشت و هیچ کسی، صلاحیت منع آن را ندارد.
اول قدم بردارید سپس به بازخوردها نگاه کنید
نه تنها در مورد فعالیت‌های هنری، بلکه در تمام عرصه‌های زندگی؛ اگر منتظر بمانید تا همه تصمیمات و سلیقه‌هایتان مورد تایید کامل اطرافیان قرار بگیرد. با کمال شرمندگی باید بگویم «کور خوانده‌اید!». به جای آنکه دچار وسواس فکری برای ارزیابی اهداف، افکار و آثار هنریتان شوید. بهتر است کاری انجام دهید. از قدیم گفته‌اند: «املای نانوشته غلط ندارد». به افکار و سلیقه خودتان اعتماد کنید. البته باید آماده شنیدن نقد هم باشید و به انتقادها گوش دهید. در بسیاری از موارد این انتقاد ها می‌تواند موجب پیشرفت شوند.
